Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2015

ΑΞΙΑ και ………………ΑΞΙΕΣ !!!

 ΑΞΙΑ   και   ………………ΑΞΙΕΣ !!!
(Αναδημοσίευση από το περιοδικό ‘’ η Ζωή του Παιδιού’’),( Τεύχος 1359,Νοέμβριος 2015)

.- Ένας ιδιοκτήτης pet shop είχε αναρτήσει  μια πινακίδα έξω από το κατάστημά του, που έγραφε: ΔΙΑΤΙΘΕΝΤΑΙ  ΚΟΥΤΑΒΙΑ. Ένα μικρό αγόρι είδε την πινακίδα και μπήκε στο κατάστημα, ρωτώντας:
«Πόσα χρήματα θέλετε, για να μου δώσετε ένα κουτάβι;»
Ο ιδιοκτήτης απάντησε πως κόστιζαν από 30 έως 50 δολλάρια. Ο μικρός, βγάζοντας ελάχιστα χρήματα από την τσέπη του, μουρμούρισε απογοητευμένος:
«Δυστυχώς, κύριε, έχω μόνο 2 δολλάρια…..θα μπορούσα
τουλάχιστον να χαζέψω λίγο τα κουτάβια, αφού δεν μπορώ να αγοράσω κάποιο απ’ αυτά;»
Ο ιδιοκτήτης χαμογέλασε και σφύριξε δυνατά. Μια σκυλίτσα μπήκε  στο δωμάτιο, ακολουθούμενη από πέντε κουταβάκια. Το ένα από αυτά κούτσαινε, με αποτέλεσμα  να μείνει λίγο πιο πίσω  από τα άλλα. Τότε ο μικρός ρώτησε:
«Τι έχει αυτό το κουτάβι και κουτσαίνει;» 
Ο ιδιοκτήτης του εξήγησε πως το κουταβάκι  εκείνο είχε γεννηθεί με ένα πρόβλημα στον γοφό του και πως θα έμενε έτσι σε όλη του τη ζωή. Μόλις ο μικρός άκουσε την εξήγηση, είπε στον έκπληκτο μαγαζάτορα με αποφασιστικότητα:
«Θέλω να το αγοράσω, οπωσδήποτε!». Ο άντρας τότε γέλασε με το πείσμα του μικρού και του απάντησε:
« Όχι, δεν νομίζω να θέλεις ένα τέτοιο κουτάβι. Αλλά αν επιμένεις πολύ, μπορώ να σου το χαρίσω…»
Ο μικρός φανερά ικανοποιημένος, πρόσθεσε  ότι θα προτιμούσε να αγοράσει το κουτάβι, έστω και με …….δόσεις και ότι θα έκανε τα αδύνατα δυνατά να ξεπληρώσει το χρέος του στο ιδιοκτήτη του pet shop, δίνοντας ένα ποσό κάθε μήνα. Ο άντρας γέλασε ξανά και είπε:
«Το κουτάβι αυτό είναι άχρηστο! Πραγματικά, παιδί μου, δεν σου χρειάζεται. Σκέφτηκες για παράδειγμα, ότι ποτέ δεν θα μπορέσει να τρέξει και να παίξει μαζί σου, όπως άλλα σκυλιά;»
Τότε ο μικρός σήκωσε με θάρρος και χωρίς ντροπή το μπατζάκι από το παντελόνι του και άφησε να ξεπροβάλει  το αριστερό του πόδι, το οποίο υποστηριζόταν από ένα μεταλλικό σίδερο.
«Όπως βλέπετε, κύριε, ούτε εγώ θα μπορέσω να τρέξω και να παίξω μαζί του….Επομένως  το κουταβάκι θα έχει κάποιον που θα το καταλαβαίνει…..»
Ο άντρας δάγκωσε τα χείλη του, μην ξέροντας τι να πει. Δακρυσμένος, προσπάθησε να χαμογελάσει και ψάχνοντας τα λόγια του απάντησε τελικά:
«Εύχομαι….Εύχομαι όλα τα κουτάβια να βρουν κάποτε ένα ιδιοκτήτη σαν κι εσένα παιδί μου!!!»

Μήπως κι εμείς κρίνουμε επιπόλαια και λανθασμένα το τι έχει αξία και τι όχι στη ζωή μας;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου